2,356 total views,  1 views today

                                                          Κ  Υ  Π  Ρ  Ο  Σ

« Πολλούς αφέντες άλλαξε,  δεν άλλαξε ψυχή.»                           «Η Ρωμιοσύνη εν΄ φυλή  συνάτζιαιρη του κόσμου.                                      Κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξελείψη.                                            Κανένας, γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου.                                       Η Ρωμιοσύνη  εν νά  χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει».          «Το ΄νίν  αντάν να τρώ΄ την  γην, τρώει την γην θαρκέται.                Μα  πάντα  τζιείνον  τρώεται  τζιαι  τζιείνον  καταλυέται.»                «Τζ΄  όσοι αν ήρταν πάνω μου ανέμοι  τζ΄ αν εδώσαν,                            Ήτουν οι ρίζες μου βαθκιά τζαι δεν με εξερριζώσαν».                                                                                      Βασ.   Μιχαηλίδης

Στη  μαρτυρική και αιματοβαμμένη Κύπρο υπηρέτησαν οι παρακάτω Γελανθιώτες:

1.       ΚΑΛΑΣΜΠΟΚΑΣ  ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ                                                                             Είναι ο πρώτος Γελανθιώτης που πάτησε το πόδι του στην Κύπρο. Υπηρέτησε στη νόμιμη-επίσημη ΕΛΔΥΚ το 1963-1964. Η μονάδα του έλαβε μέρος στα πρώτα γεγονότα της Κύπρου που συνέβησαν μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, 23 Δεκεμβρίου 1963 έως αρχές Μαρτίου 1964. Συναντήθηκε στο μετόχι Κύκκου στη Λευκωσία με το Γεώργιο Μπαντή κατά το μήνα Ιούνιο με Ιούλιο του 1964. Μετά την αποστράτευσή του μετανάστευσε στις ΗΠΑ όπου παραμένει μέχρι σήμερα  Παντρεύτηκε εκεί την συγχωριανή μας Πηνελόπη Γ. Κωστούλα και απέκτησε τα παιδιά Παναγιώτη, Γεώργιο και Ευαγγελία.

2.    ΜΠΑΝΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ,    ΑΠΟΣΤΟΛΗ  ΤΟΥ  ΣΤΗΝ   ΚΥΠΡΟ                      Στην Κύπρο ως γνωστό, στις 23 Δεκεμβρίου 1963, άρχισαν τα αιματηρά επεισόδια μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Ο Μακάριος Γ΄ κάνει έκκληση βοήθειας για ενίσχυση της Κυπριακής άμυνας από τη μητέρα Ελλάδα. Η κυβέρνηση του Γέρου της Δημοκρατίας, Γεωργίου Παπανδρέου,  ανταποκρίνεται άμεσα στην έκκληση αυτή αποστέλλοντας,  στις αρχές του 1964, εθελοντές αξιωματικούς και υπαξιωματικούς του ελληνικού στρατού για να στελεχώσουν και να οργανώσουν  την υπό ίδρυση  Εθνική Φρουρά της  Κύπρου. Στη συνέχεια μέσα σε λίγους μήνες, την Άνοιξη με Καλοκαίρι του 1964 αποστέλλει μυστικά μια πανίσχυρη Μεραρχία ειδικής σύνθεσης (ΕΛΔΥΚ/Μ). Ανάμεσα στους υπαξιωματικούς που στάλθηκαν τότε στην Κύπρο ήταν και ο Γεώργιος Μπαντής.

          Ο ίδιος διηγείται: «Η αναχώρηση της αποστολής μας έγινε τα μεσάνυχτα της  26^ης  Μαϊου 1964 από το λιμανάκι Κεχριές της Κορίνθου. Το σύνθημα της αποστολής ήταν: «62 κατεψυγμένα αρνιά», τόσοι ήταν οι υπαξ/κοί και οι στρατιώτες της αποστολής, και το παρασύνθημα «50 κιβώτια ποτήρια», τόσα ήταν τα κιβώτια με τα πυροβόλα”. Ύστερα από το περιπετειώδης ταξίδι στη Μεσόγειο, η αποβίβασή μας έγινε με επιτυχία στο λιμάνι της Λεμεσού, τα μεσάνυχτα της τέταρτης ημέρας  29^ης Μαϊου 1964, ημέρα αποφράδα για όλο τον ελληνισμό.

      Για 20 ημέρες περίπου, μαζί με άλλους Υπαξιωματικούς τεχνίτες διαφόρων ειδικοτήτων παραμείναμε στο Β.Μ.Η. (Βρετανικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο), στη Λευκωσία όπου συναρμολογούσαμε, για τις ανάγκες του Κυπριακού στρατού, τα πυροβόλα όπλα μεγάλου βεληνεκούς.  Από τον Απρίλιο του 1964 αποφασίστηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία η συγκρότηση στρατού που, για πολιτικούς λόγους, ονομάστηκε Εθνική Φρουρά Κύπρου. Το τιτάνιο αυτό έργο της συγκρότησης και οργάνωσης της Εθνικής Φρουράς, εκ του μηδενός, κλήθηκαν να επιτελέσουν αξιόλογα στελέχη.  Αξιωματικοί και υπαξιωματικοί του Ελληνικού στρατού,  επιδόθηκαν με πατριωτικό ζήλο και κατέστησαν την Εθνοφρουρά αξιόμαχο στρατό κι αυτή μαζί με τη Μεραρχία κατέστησαν ολόκληρη την Κύπρο απόρθητο φρούριο και έκαμαν τους Τούρκους να μη τολμούν, ούτε και κατά σκέψη, να κινηθούν εναντίον της Κύπρου».  Στη συνέχεια, ο Γεώργιος Μπαντής, αναφέρεται στη

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ  ΤΟΥ  45^ου  ΤΑΓΜΑΤΟΣ  ΔΙΑΒΙΒΑΣΕΩΝ   ΚΑΙ  ΣΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ 

     Και συνεχίζει:                  “Μετά από την παραμονή μου στο Β.Μ.Η, αποσπάστηκα στο 45^ο  Τάγμα Διαβιβάσεων, στο χώρο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου, όπου μαζί με τους Έλληνες αξιωματικούς των διαβιβάσεων, Τζενάκη Αιμίλιο από Ιεράπετρα Κρήτης, Κατσίκα Κων/νο από Χαλκίδα, Σπυρόπουλο  Κων/νο από Πελοπόννησο και Παντελίδη Σάββα (Κύπριος μόνιμος Ανθ/γός της Κυπριακής Εθνοφρουράς) από το Λάρνακα Λαπήθου, δημιουργήσαμε και διοργανώσαμε το 45^ο Τάγμα Δ/Β, το πρώτο και μοναδικό τάγμα διαβιβάσεων στην Κύπρο, από Κύπριους στρατιώτες.

     Από τον Ιούλιο του 1964 και μέχρι τον Ιανουάριο του 1965 υπήρξα ο μόνος Έλληνας Υπαξιωματικός που ασκούσα  καθήκοντα επιλοχία όλου του Τάγματος. Το Τάγμα, χάρις στο υψηλό ηθικό, την άρτια εκπαίδευση των στρατιωτών-διαβιβαστών και την σε όλα άριστη απόδοσή του,  εξασφάλισε με τον πλέον καλύτερο τρόπο τις επικοινωνίες τόσο μεταξύ όλων των μονάδων της Κύπρου  όσο και μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας.

             Στις  6 με 10 Αυγούστου 1964 και ενώ το τάγμα βρισκόταν στις αρχές της συγκρότησης-οργάνωσής του, οι πρώτοι στρατιώτες του δεν είχαν συμπληρώσει καλά-καλά τη βασική τους εκπαίδευση, δημιουργήθηκαν τα αιματηρά γεγονότα στη Μανσούρα-Κόκκινα.  Το τάγμα  προκειμένου να καλύψει τις επιχειρήσεις, επικοινωνιακά, υποχρεώθηκε να στείλει εκεί, κλιμάκιο ασυρματιστών, κρυπτογράφων και εγκαταστατών γραμμών με επικεφαλής της αποστολής τον Ελλαδίτη Ανθ/γό Κατσίκα Κων/νο. Το κλιμάκιο των διαβιβαστών εκτέλεσε στο ακέριο το καθήκον του και έφερε σε πέρας την αποστολή του με πλήρη επιτυχία.

       Ο προαιώνιος εχθρός μας,  για να αντιμετωπίσει την υπεροχή των δυνάμεών μας, χρησιμοποίησε  ακόμη και τη ρίψη εμπρηστικών βομβών τύπου «ΝΑΠΑΛΜ». Βαρύ ήταν  το αίμα των παλικαριών μας που πότισαν τα άγια χώματα της  Τηλλυρίας. Νεκροί, 2 Έλληνες αξιωματικοί πρώτος έπεσε ηρωικά ο υπλ/γός Παναγόπουλος, 5 υπαξ/κοί, 47 στρατιώτες κυρίως νεοσύλλεκτοι, 8 εθελοντές και 28 άμαχοι πολίτες.

       Η ΝΙΚΗ ήταν και πάλι με το μέρος μας. Ο εχθρός μας ηττήθηκε και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το πεδίο των μαχών με πολλές απώλειες. Ο τουρκικός θύλακας Μανσούρας-Κόκκινα διαλύθηκε.     Όταν τελείωσαν οι μάχες, τα νικηφόρα τάγματα της Μασούρας ήρθαν στη Λευκωσία, στρατοπέδευσαν στο γήπεδο του τάγματός μας και την επομένη ημέρα παρέλασαν με λαμπρότητα στη Λευκωσία.

      Κατά τη διάρκεια της υπηρέτησής  μου στο 45^ο Τάγμα Διαβιβάσεων, (Ιούνιος 1964 έως 17 Νοεμβρίου 1965),  εισήλθα κατόπιν εξετάσεων στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Κύπρου όπου και τελείωσα το πρώτο έτος σπουδών μου. Γνωρίστηκα και συνδέθηκα με άρρηκτη φιλία με πάρα πολλούς Κυπρίους, κυρίως  από το χωριό Άσσια Αμμοχώστου το οποίο και θεωρώ δεύτερο χωριό μου. Η αδελφική μου φιλία  με τον Ασσιώτη δάσκαλο  Καλλή Ανδρέα  εξελίχθηκε σε κουμπαριά και η σύζυγός του Έλλη βάφτισε στη Γελάνθη την κόρη μου Κατερίνα. Από το 1964 και μέχρι σήμερα,  συνεχίζονται  οι επισκέψεις μεταξύ μας κατά τακτά χρονικά διαστήματα».

          3.    ΜΑΝΙΚΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ   ΣΤΕΡΓΙΟΥ

            Υπηρέτησε  ως έφεδρος   δεκανέας, ως πολυβολητής μπράουνικ,  στο 604 Τάγμα Πεζικού, στον Κορμακίτη  Μόρφου, με διοικητή λόχου τον αυστηρό, ανυπάκουο στους ανωτέρους του, αλλά δίκαιο και συμπαραστάτη στους στρατιώτες του, λοχαγό Δημήτριο Κρανιά από το Μεσινικόλα Καρδίτσας. Υπηρέτησε στην Κύπρο για δύο χρόνια, από τέλη του 1964 μέχρι περίπου τον Οκτώβριο του 1966. Τον Οκτώβριο μήνα του 1965 τον επισκέφτηκε μέσα στο δάσος του Κορμακίτη, εκεί ήταν η έδρα του τάγματός του,  ο συγχωριανός του Γεώργιος Μπαντής.

4.    ΤΡΙΜΜΗΣ  ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ                                                                                            Υπηρέτησε ως μόνιμος λοχίας του ΣΥΠ  στο Β.Μ.Η  στη Λευκωσία κατά το έτος 1972.

5.     ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΥΛΟΥ  

  Υπηρέτησε ως μόνιμος λοχίας, τεχνίτης οπλουργός, στο Β.Μ.Η στη Λευκωσία από την 16^η Μαρτίου 1976 μέχρι τον Οκτώβριο του 1978. Υπήρξε άριστος τεχνίτης, επισκευαστής, των Π.Α.Ο. 75, 90, και 106 χιλ., μπαζούκας,  πολυβόλων, πυροβόλων και παντός τύπου ελαφρού οπλισμού. Κατά την διάρκεια της υπηρεσίας του στην Κύπρο, γνωρίστηκε και  παντρεύτηκε την Πηνελόπη Σεντούκα από το τουρκοκρατούμενο σήμερα χωριό  Άγιο Επίκτητο Κερύνειας και απέκτησε τα παιδιά Παύλο, Κων/νο και Σταυρούλα.

6.    ΣΒΩΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ.                                                                                                     Υπηρέτησε ως τυφεκιοφόρος στρατιώτης στη 35^η Μοίρα Καταδρομών (ΛΟΚ) στο Σταυροβούνι,  το έτος 1980.

Στο σημείο αυτό, για ιστορικούς και μόνο λόγους,  κρίνουμε σκόπιμο να αναφερθούμε στην ιστορία και τη δράση που υπέδειξε η Α΄ Μοίρα Καταδρομών κατά την εισβολή των Τουρκικών στρατευμάτων στην ΚΥΠΡΟ και όπως αυτή περιγράφεται από τους έγκριτους δημοσιογράφους Γιάννη Φασουλά και Γιάννη Σκάλκου στο βιβλίο  «ΝΙΚΗ ΣΤΗ ΝΕΚΡΗ ΖΩΝΗ» Αθήνα 2011.     

ΙΣΤΟΡΙΑ  ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ 1^ης ΜΟΙΡΑΣ ΚΑΑΔΡΟΜΩΝ                                                                 Με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο την 20^η Ιουλίου 1974, η Α΄ Μ.Κ που είχε έδρα το ΜΑΛΕΜΕ Χανίων Κρήτης, διατάχτηκε να μεταφερθεί στη Μεγαλόνησο προς απόκρουση των τούρκων. Αεροσκάφη τύπου NORATLAS θα μετέφεραν τους καταδρομείς από το αεροδρόμιο της Σούδας στην Κύπρο. Μέσα σε δυο ώρες  από τις 5.30 έως τις 7.30 το απόγευμα της 20ης Ιολίου1974, η Α΄ ΜΚ ετοιμάστηκε για την μοναδική στα χρονικά των ενόπλων δυνάμεων αεροαποβατική επιχείρηση. Στη θέση τους βρίσκονταν και τα 20 γηρασμένα αεροπλάνα τύπου NORATLAS. Οι Ηρωικοί Πιλότοι με ένα στόμα έδωσαν  στην όλη επιχείρηση το όνομα  «ΝΙΚΗ», γιατί όλοι τους πίστευαν πως θα φέρουν αίσια σε πέρας την επικίνδυνη αυτή αποστολή τους η οποία και παγκοσμίως αργότερα χαρακτηρίστηκε “ΑΠΟΣΤΟΛΗ  ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ”. Από τα 20 αεροπλάνα, λόγω του χρόνου και των προϋποθέσεων που είχαν τεθεί, μόνο τα 15 απογειώθηκαν για τη Λευκωσία.

      Μέσα στη σύγχυση και στην ταραχή που επικρατούσε στην περιοχή γύρω από το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, στην ασυνεννοησία μεταξύ των δυνάμεών μας, στην είδηση ότι ίσως η αεροπορία των Τούρκων επιχειρήσει βομβαρδισμό του αεροδρομίου αλλά κυρίως στην μη έγκαιρη ενημέρωση των εμφυλίων δυνάμεων που υπερασπίζονταν εκείνες τις βραδινές ώρες το αεροδρόμιο, το «ΝΙΚΗ 4», κατά την προσέγγισή του στο αεροδρόμιο,  κτυπήθηκε από σφοδρά Α/Α εμφύλια πυρά και καταρρίφθηκε στο χώρο γύρω από τον Τύμβο της Μακεδονίτισσας  παρασύροντας στο θάνατο 27 καταδρομείς, το ΔΕΑ Κ/Δ Δημήτριο Τσαμικράνη και τα 4 μέλη του πληρώματος.  Μέσα από την κόλαση του πυρός βγήκε ζωντανός, βαριά τραυματισμένος, μόνο ο Θεσσαλονικιός καταδρομέας Θανάσης Ζαφειρίου. Το  «ΝΙΚΗ 6» κτυπήθηκε κι αυτό από εμφύλια πυρά, αφήνοντας στα σωθικά του 2 νεκρούς και 11 τραυματίες καταδρομείς, το ίδιο δε, το αεροπλάνο πυρπολήθηκε. Το «ΝΙΚΗ 13» δεν προσγειώθηκε λόγω βλάβης στα ναυτιλιακά όργανα και επέστρεψε στη Ρόδο, το δε «ΝΙΚΗ 14» δεν προσέγγισε για προσγείωση και επέστρεψε στην Κρήτη. Το «ΝΙΚΗ 3» υπέστη βλάβη στον αριστερό κινητήρα και πυρπολήθηκε, το δε  «ΝΙΚΗ 12» έμεινε από καύσιμα και πυρπολήθηκε. Όσα αεροπλάνα πυρπολήθηκαν σκεπάστηκαν γρήγορα-γρήγορα για να μη αφήσουν σημάδια ότι ήταν Ελληνικά.

    Το πρωί, ώρα 07.30 της 23^ης  Ιουλίου 1964, ο διοικητής της Μοίρας, ταγματάρχης Παπαμελετίου με τον έμπιστο φίλο και συνεργάτη του και υποδιοικητή της Μοίρας, ταγματάρχη Βασίλη Μανουρά, με τους διοικητές των τριών λόχων, υπολοχαγό Πλάτωνα Κολοκοτρώνη, λοχαγό Δημοσθένη Ρούκα και το  λοχαγό Γιάννη Κιουτσούκη αναλαμβάνουν να υπερασπιστούν το αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Υπήρχε ο φόβος μήπως οι Τούρκοι επιχειρήσουν να καταλάβουν το αεροδρόμιο βάζοντας κόκκινες σημαίες. Οι ΟΗΕδες προσφιλείς με τους Τούρκους όπου έβλεπαν τούρκικες σημαίες, χαρακτήριζαν το έδαφος τουρκικό. Η Κύπρος έτσι καταλήφθηκε, με σημαίες.  Ο ταγματάρχης Μανουράς, ανέλαβε αμέσως τον συντονισμό των τριών λόχων και κάτω από τις διαταγές του, έγινε η τοποθέτηση όλων των δυνάμεων περιμετρικά του κτιρίου του αεροδρομίου.

     Ο υπολ/γός Σταύρος Μπένος  με τη διμοιρία του εγκαταστάθηκε στην ταράτσα του κτιρίου με αυτόματα όπλα κι ένα αντιαρματικό των 90χιλ. Εκεί βρίσκονται επίσης ο έφεδρος ανθ/γός Μπάμπης Αποστολάκης, ο πολυβολητής Κων. Γεωργακόπουλος με τους βοηθούς του Γ. Ζαφειρόπουλο και Περικλή Ρεϊζη. Ο λοχαγός Κιουτσούκης διέταξε τον υποδιοικητή του, υπολοχαγό Βασίλη Φθενό να εγκατασταθεί με τους άνδρες του έξω κι αριστερά από το κτίριο. Ο ανθυπολοχαγός Ηλίας Σιακαβέλας και ο δόκιμος Πέτρος Κρικέλης με τις διμοιρίες τους τοποθετούνται στο ισόγειο, μπροστά από το κτίριο. Σε θέση μάχης βρίσκεται και ο συμπατριώτης μας λοχίας Ευαγγέλου Θωμάς, από την Κρυοπηγή (Ζηρέτσι)  Μουζακίου, όπου με τη διμοιρία υποστήριξης, φέροντας βαριά όπλα ΠΑΟ κ.α., τοποθετήθηκε δεξιά του κτιρίου με κατεύθυνση προς βορά.

     Οι επιτιθέμενοι Τούρκοι, κτυπούν κατά μέτωπο, κτυπούν από δεξιά και αριστερά, κτυπούν από παντού. Η κατάσταση τώρα στο αεροδρόμιο είναι φοβερή.    Οι Τούρκοι με την υποστήριξη αρμάτων και όλμων πυκνώνουν τα πυρά τους και προχωρούν. Οι καταδρομείς αμύνονται με λύσσα και η ανταλλαγή πυρών είναι σφοδρή. Οι Τούρκοι χτυπιούνται από παντού. Κάποια στιγμή εμφανίζονται  Τούρκοι να κινούνται με  άρματα, η Μοίρα αντιδρά αστραπιαία με τα αντιαρματικά που είχαν σταλεί από τη Γ΄ Μ.Κ, μαζί με μια διμοιρία. Τα βλήματα βρίσκουν το στόχο τους και δυο τρία άρματα ακινητοποιούνται σε απόσταση 350μ από το κτίριο. Ένα άλλο άρμα κινείται προς τα πίσω. Εκείνη τη στιγμή τα πυρά των καταδρομέων είναι καταιγιστικά. Πολλοί επιτιθέμενοι φαίνονται να πέφτουν κάτω, είτε σκοτωμένοι είτε τραυματισμένοι και κάποιοι άλλοι να υποχωρούν άτακτα και να το βάζουν στα πόδια για να κρυφτούν μέσα σε ένα  δασύλλιο από ευκαλύπτους. Οι Τούρκοι ανασυντάσσονται και επιχειρούν και δεύτερο γιουρούσι. Του κάκου όμως, πάλι αποκρούονται από τους καταδρομείς. Δυο ώρες κράτησε η φοβερή αυτή μάχη. Οι απώλειες των Τούρκων ήταν αρκετές, με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες.

     Ένας ψυχωμένος αρχιλοχίας, ο Ι. Φωτόπουλος, αρχηγός ενός άρματος, στην προσπάθειά του να απεγκλωβίσει το  διοικητή της μοίρας που μόλις είχε φθάσει στο αεροδρόμιο, έχασε τη ζωή του . Ήταν ο μόνο νεκρός της μάχης. Υπήρξε  κι ένας τραυματίας στο χέρι, ο στρατιώτης Γ. Ανδρουλάκης από το Ρέθυμνο.  Άμεσα κινδύνεψε όμως στη μάχη και ο υπολ/γός Βασ. Φθενός . Για καλή του τύχη η σφαίρα βρήκε και κτύπησε τα κυάλια που κρατούσε.

    Οι ΟΗΕδες  βλέποντας πως οι Τούρκοι δεν ήταν δυνατόν να καταφέρουν να πάρουν το αεροδρόμιο, μπήκαν στη μέση με δυο άρματα, έχοντας υψωμένες σ΄ αυτά λευκές σημαίες, και ζήτησαν να σταματήσει η μάχη.  Είχαν όμως και την παράλογη αξίωση να εγκαταλείψουν οι δυνάμεις μας το αεροδρόμιο και μετά να μπουν οι Τούρκοι και να το κάνουν δικό τους. Το σχέδιο αυτό των ΟΗΕδων το αντιλήφθηκε ο Παπαμελατίου και μαζί με το Μανουρά συνεννοήθηκαν να μη το εγκαταλείψουν.  Ύστερα από διαβουλεύσεις, οι Έλληνες αξιωματικοί δέχτηκαν να αποχωρήσουν από το αεροδρόμιο αφού πρώτα το παραδώσουν σύμφωνα με όλες τις προβλεπόμενες στρατιωτικές διαδικασίες και κανονισμούς, στο τάγμα των ΟΗΕδων. Έτσι κι έγινε. Αφού το αεροδρόμιο παραδόθηκε στους  ΟΗΕδες, ο  Παπαμελετίου γύρισε και τους είπε:   «Αν είστε άτιμοι, δώστε το τώρα στους Τούρκους.»

          Η γενναιότητα των αξιωματικών, υπαξιωματικών και στρατιωτών καταδρομέων, το υψηλό και ακμαιότατο φρόνημά τους αλλά και η διορατικότητα και αποφασιστικότητα του διοικητή Παπαμελετίου και Μανουρά έσωσαν το αεροδρόμιο μέσα από τα δόντια του λύκου επιδρομέα.  Εάν η Μοίρα δεν πήγαινε σύντομα στο αεροδρόμιο και εάν οι αξ/κοί το εγκατέλειπαν χωρίς να το παραδώσουν στους ΟΗΕδες, τότε σίγουρα θα έπεφτε στα χέρια των Τούρκων και η θέση της Κύπρου θα ήταν ακόμη χειρότερη απ΄ ότι είναι σήμερα.

         Η Μοίρα μετά την αποχώρησή της από το αεροδρόμιο, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Σταυροβούνι, 17 χιλ. νότια της Λευκωσίας,  στις 5 με 10 Αυγούστου. Από το Σταυροβούνι, η μοίρα έγραψε κι άλλες σελίδες δράσης αντιμετωπίζοντας αυτή τη φορά τον «Αττίλα 2».. Στις 16 Αυγούστου 1974, ανέλαβε με επιτυχία την αντιμετώπιση τουρκικής επίθεσης κατά της Λευκωσίας. Με επικεφαλής τον υπολοχαγό Νίκο Ντούβα και τον ανθ/γό Νίκο Κοϊμτζόγλου, αντιμετώπισαν στο ύψωμα Κολοκασίδη και στη Σχολή Γρηγορίου την εχθρική επίθεση πεζοπόρων τμημάτων και Ίλης αρμάτων, από τα οποία κατέστρεψαν έξι (6) άρματα. Έτσι και πάλι η Μοίρα αποκρούοντας με γενναιότητα τις τουρκικές δυνάμεις  διέκοψε τη διείσδυσή τους στα μετόπισθεν και έσωσε τη Λευκωσία από  αποκοπή προς Λεμεσό.

   Η Α΄ Μοίρα Καταδρομών, με διαταγή του Αρχηγείου Ενόπλων Δυνάμεων, την 19 Νοεμβρίου 1974, μετονομάστηκε σε 35 ΜΚ, ονομασία την οποία φέρει μέχρι σήμερα, και συνεχίζει να έχει έδρα το Σταυροβούνι. Σ΄ αυτή τη Μοίρα, στο Σταυροβούνι, υπηρέτησε αργότερα, το 1980, ο συγχωριανός μας  Γεώργιος Σωτ. Σβώλος όπου τον  συνάντησε στις 20-7-1980 ο Γεώργιος Μπαντής.

• ΠΗΓΗ: (Για την ιστορία της 35^ης Μ.Κ.) Το βιβλίο  «ΝΙΚΗ ΣΤΗ ΝΕΚΡΗ ΖΩΝΗ» του  Γιάννη Φασουλά και Γιάννη Σκάλκου. Αθήνα 2011.

7.   ΣΒΩΛΟΣ   ΛΑΖΑΡΟΣ   ΣΩΤΗΡΙΟΥ

     Υπηρέτησε ως πολυβολητής της  ΕΛΚΥΚ από 1-5-1981 έως 13-5-1982, τους 4 πρώτους μήνες στο χωριό Μαλούντα, 2 μήνες στο Καλό Χωριό και 6 μήνες στη βάση της ΕΛΔΥΚ,  στην Αθαλάσσα Λευκωσίας. Υπήρξε άριστος σκοπευτής. Είναι αδερφός του Γεωργ. Σβώλου που υπηρέτησε στο Σταυροβούνι τον προηγούμενο χρόνο. Ύστερα από σύσταση του Γεωργίου  Μπαντή, γνωρίστηκε με τον Θάλη Κ. Νίκα, καταγόμενο από την Άσσια Αμμοχώστου, συνδέθηκαν αρχικά με φιλία και αργότερα έγιναν κουμπάροι αφού ο Θάλης βάφτισε στη Λάρισα την κόρη του Λάζαρου, Μαρία.

           8.   ΣΒΩΛΟΣ   ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ                                  Υπηρέτησε ως οδηγός της ΕΛΚΥΚ από 1-5-1981 έως 13-5-1982 στην Αθαλάσσα Λευκωσίας. Είναι πρώτος ξάδερφος των δυο παραπάνω Σβωλαίων.                                                                               

9.  ΓΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ                              Υπηρέτησε ως λοχίας ΕΛΔΥΚ στη Μαλούντα κατά το χρονικό διάστημα από ….1985 έως Νοέμβριο 1986.

10.  ΓΑΚΙΑΣ   ΚΩΝ/ΝΟΣ   ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ                                        Υπηρέτησε ως  Διαβιβαστής στο 1ο Σύνταγμα της ΕΛΔΥΚ  στο χωριό Μαλούντα από τον Ιούνιο του 1987 έως το Νοέμβριο του 1988.  Κατά την διάρκεια της υπηρεσίας του στην Κύπρο, γνωρίστηκε και  παντρεύτηκε  την Πετρούλα Ιωάννου από τη Λεμεσό Κύπρου και απέκτησε τα παιδιά Ευάγγελο, Άρτεμη και Μαριάνθη.

11.   ΘΑΝΟΣ   ΛΕΩΝΙΔΑΣ  ΛΑΜΠΡΟΥ                                                                                                     Υπηρέτησε ως τυφεκιοφόρος του 2^ου Τάγματος Πεζικού της ΕΛΔΥΚ στην Αθαλάσσα Λευκωσίας από Μάιο 1988 έως Απρίλιο 1989.                                                                 

12.  ΚΟΥΤΕΛΑΣ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ                                                                                          Υπηρέτησε ως ολμιστής στρατιώτης της 31^ης Μοίρας Καταδρομών (ΛΟΚ) στο Σταυροβούνι, το έτος 1988-89.

13. ΚΟΥΤΕΛΑΣ  ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ  ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ.                                                                                     Υπηρέτησε ως στρατιώτης, τυφεκιοφόρος του 2^ου Τάγματος Πεζικού της ΕΛΔΥΚ, στην Αθαλάσσα Λευκωσίας, το έτος 1989.

14. ΧΑΝΤΟΥΜΗΣ  ΣΕΡΑΦΕΙΜ   ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ                                                                                       Υπηρέτησε ως έφεδρος λοχίας, συτιστής του λόχου Διοικήσεως της ΕΛΔΥΚ στο χωριό Μαλούντα, από το Μάιο του 1995 έως το Νοέμβριο του 1996.

15. ΑΡΓΥΡΗΣ  ΜΙΧΑΛΗΣ  ΙΩΑΝΝΟΥ                                                                                                   Υπηρέτησε ως στρατιώτης,  αρχηγός πληρώματος αρμάτων Μ48 της 5^ης ΕΜΑ, στο χωριό Μαλούντα, από το Μάιο του 1996 έως στις 11-11-1996.

16.  ΣΒΩΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ                                                                                                 Υπηρέτησε ως οδηγός ερπυστριοφόρου μεταφοράς προσωπικού G 127 (ΛΕΩΝΙΔΑΣ) 1ου μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού ΕΛΔΥΚ στο χωριό Άη Γιάννη Μαλούντας, από τον Ιούνιο μήνα του 1999 έως  έως τον Αύγουστο του 2000.

17. ΑΝΔΡΕΟΥ  ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (ΕΓΓΟΝΟΣ ΣΟΥΠΑ)                                           Υπηρέτησε ως οδηγός στάγιερ, υδραυλικός τάγματος και αποθηκάριος στο 1^ο Μ.Κ.Τ (Mηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού) της ΕΛΔΥΚ, στο χωριό Άη Γιάννη Μαλούντας, από 25-9-2006 έως 25-6-2007.

18. ΤΣΙΟΥΜΑΣ  ΚΩΝ/ΝΟΣ  ΧΡΗΣΤΟΥ                                                                                                 Υπηρέτησε ως  εθελοντής τυφεκιοφόρος βομβιστής-αντιαρματιστής του 1^ου μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού της ΕΛΔΥΚ, στο χωριό Άη Γιάννη  Μαλούντας, από  25 Σεπτεμβρίου 2007 έως 5 Απριλίου 2008.  Επιλέγει ως ο καλύτερος οδηγός αρμάτων και στην επιχείρηση ¨ΕΡΜΗΣ¨, μαζί με τον Υπ/γό  Πεζικού Κατριλιώτη Βασ., αποβίβασε από μεταγωγικό πλοίο όλα τα τροχοφόρα οχήματα μεταφοράς προσωπικού τύπου  ¨HUMMER¨.

 19.  ΚΙΤΣΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟY                                                                                                       Υπηρέτησε ως οδηγός τροχοφόρου οχήματος μεταφοράς προσωπικού τύπου  ¨HUMMER” του 1^ου Μ.Κ.Τ (Mηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού) της ΕΛΔΥΚ, στο χωριό Άη Γιάννη Μαλούντας, από το Νοέμβριο του 2010 έως τον Αύγουστο του 2011.  Αν και δεν έλκει την καταγωγή του από τη Γελάνθη, εντούτοις καταγράφεται ως Γελανθιώτης  όχι μόνο επειδή η μητέρα του Αναστασία είναι κόρη των Γελανθιωτών Χαράλαμπου Λύτρα και της Μαρίας Θρασ. Κουτέλα αλλά κυρίως γιατί, όπως ο ίδιος ομολογεί, αισθάνεται ότι είναι περισσότερο Γελανθιώτης παρά Αθηναίος.  Τούτο αποτελεί ιδιαίτερη τιμή τόσο για τον ίδιο όσο και για όλους εμάς τους Γελανθιώτες.

20.  TΡΙΜΜΗΣ  ΑΡΤΕΜΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ                                                                                                   Υπηρέτησε στην Αθαλάσσα ως δεκανέας χειριστής αντιαρματικών βλημάτων «ΜΙΛΑΝ», στη 2^η Μ/Κ Πεζικού, στην Αθαλάσσα Λευκωσίας από 15-8-2013 έως 20-3-2014.

21. ΓΚΟΥΜΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ                                                                                                Υπηρέτησε στην Αθαλάσσα ως μόνιμος Ανθυπολοχαγός στο 2o  Μ.Χ.Κ. Τ.Π από 16-8-2017 έως 16-8-2019.

     22. ΤΡΙΜΜΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ                                                                               Υπηρέτησε στο Μαθιάτη Λάρνακας ως αξιωματικός Γραφ. Κίνησης στρην 5η ΕΜΑ     από  5-8-2023 έως

    Τέλος, οφείλουμε να αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στους αθάνατους ήρωες, νεκρούς και αγνοούμενους, στους δώδεκα συμπατριώτες μας Καρδιτσιώτες  που πιστοί «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»  θυσιάστηκαν για τη λευτεριά της Κύπρου μας κατά την εισβολή  των βαρβάρων Τούρκων το καλοκαίρι του 1974 (20-7/20-8-1974). Η σχετική φωτογραφία δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα της Καρδίτσας «η Αλήθεια» από το 4^ο Νηπιαγωγείο Καρδίτσας.

Το 4^ο Νηπιαγωγείο Καρφίτσας στα πλαίσια των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων υλοποίησε κατά τη σχολική χρονιά (2019-2020), τέλος Ιανουαρίου αρχές Φεβρουαρίου, το πρόγραμμα: Κύπρος-Ελλάδα-Ομογένεια: Εκπαιδευτικές γέφυρες. Το πρόγραμμα αυτό, τελούσε υπό την αιγίδα της Α.Μ του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, είχε ως βασική επιδίωξη να γνωρίσουν οι μαθητές την ιστορία της Κύπρου, την ανθρωπογεωγραφία της, το φυσικό περιβάλλον, τον πολιτισμό και τέλος το Κυπριακό πρόβλημα. Συμμετείχαν σχολεία από Ελλάδα Κύπρο, Ευρώπη, Αμερική, Αφρική και Αυστραλία. Οι καλλιτεχνικές δημιουργίες που κατατέθηκαν στο πρόγραμμα έφτασαν τις 2000 έργα!!!

Τα νήπια του 4^ου Νηπιαγωγείου Καρδίτσας, με την καθοδήγηση του Διευθυντή του Νηπιαγωγείου κ. Σεραφείμ Νούκα, και των νηπιαγωγών   κ. Λιάππα  Αικατερίνη, Ξάνθη Μαίρη και Σταύρου Κρινιώ, προσέγγισαν τα αξιοθέατα, τα ιστορικά-θρησκευτικά και αρχαιολογικά  μνημεία του νησιού, τα φοβερά γεγονότα που συνέβησαν στη Μαρτυρική Κύπρο το καλοκαίρι του 1974, τα επακόλουθα  της εισβολής των Τούρκων στο νησί, την προσφυγιά, τον ξεριζωμό, τους νεκρούς και αγνοούμενους και την κατοχή μεγάλου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όλα αυτά  τα συνέδεσαν με τα πρόσωπα του τόπου μας, με τους πέντε πεσόντες και τους εφτά αγνοούμενους HΡΩΕΣ συμπατριώτες μας Καρδιτσιώτες.

            Στο τέλος του προγράμματος δημιούργησαν δύο έργα: α) Σποτ με τίτλο «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ» και  β) ταινία μικρού μήκους με τον τίτλο «ΚΑΡΤΕΡΩΝΤΑΣ»

Με τα δύο έργα τους που παρουσίασαν κέρδισαν επάξια, το πρώτο βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό. Αντιπροσωπία του Νηπιαγωγείου μετέβη στην Κύπρο και έλαβε το σχετικό βραβείο σε ειδική εκδήλωση που έγινε στη Λευκωσία στις 19 Απριλίου του έτους 2019.