1,941 total views,  1 views today

Η  ΓΕΛΑΝΘΗ  ΩΣ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ -ΠΡΟΕΔΡΟΙ – ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ–ΚΛΗΤΗΡΕΣ

       Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας από τους Τούρκους (1881), σχηματίστηκαν οι Δήμοι Θεσσαλίας σύμφωνα με το Β.Δ. της  31^ης Μαρτίου 1883 Φ.Ε.Κ. 126. Έτσι στην Επαρχία Καρδίτσας του Νομού  Τρικάλων σχηματίστηκαν 13 δήμοι: 1) Δήμος Καρδίτσας με έδρα την Καρδίτσα, 2) Αργιθέας με έδρα τα Κουμπουριανά, 3) Ιτάμου με έδρα το Ζωγλόπι, σήμερα Ραχούλα, 4) Γόμφων με έδρα το Μουζάκι, 5) Νεβροπόλεως με έδρα το Μεσενικόλα, 6) Ιθώμης με έδρα το Φανάρι, 7) Ταμασίου με έδρα τη Δρανίστα, 8) Τιτανίου με έδρα τον Παλαμά, 9) Κιερίου με έδρα τους Σοφάδες, 10) Σιλάνων με έδρα την Παραπράστινα, 11) Φύλλου με έδρα το Κουτσιαρί, σήμερα Ιτέα, 12) Καλλιφωνίου με έδρα το Καλλιφώνι και 13) Μενελαϊδος με έδρα τη Ρεντίνα. Ο Δήμος Ιθώμης με έδρα το Φανάρι  και πληθυσμό 7.026 κατοίκους κατατάχτηκε στη Β΄ τάξη και περιελάβανε τα παρακάτω χωριά με τα ονόματα όπως ακριβώς ήταν καταγεγραμμένα την εποχή εκείνη: Φανάρι με 1.704 κατοίκους,  Λοξάδα 300, Φανάρι Μαγούλα 427, Καππά 208, Χάρμαινα 157, Μαγουλίτσα 403, Πύργος 179, Μαυρομμάτι 324, Γόλιτσα 228, Κανάλια 1328, Γράλιστα 815, Λάσδα 52, Παλιούρι και Γόριτσα 106, Κρανιά 297 και Γελάνθη με 206 κατοίκους. Το όνομα του χωριού μας, από την εποχή εκείνη, παραμένει  το ίδιο, «Γελάνθη».

      Τα παραπάνω στοιχεία αντλήσαμε, από το βιβλίο του Ελ. Σκιαδά,  «ΙΣΤΟΡΙΚΟ  ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ». Στον πίνακα  «ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ Ν. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ»,  του βιβλίου αυτού,  διαβάζουμε:   Νέα ονομασία,  «ΓΕΛΑΝΘΗ»,   παλαιά  ονομασία  «ΚΑΛΑΝΘΗ». Άγνωστο παραμένει ποια χρονική περίοδο  το χωριό μας είχε το όνομα  Καλάνθη.  Επίσης  στο βιβλίο «Θεσσαλικά Χρονικά» σελ 222 αναφέρεται ότι ο Δήμος Ιθώμης αποτελείται από τα χωριά, …………,  Γκιλάνθι κ.λ.π.

      Το έτος 1899 η περιοχή της Καρδίτσας αποκόπηκε από το Νομό Τρικάλων  και δημιουργήθηκε  ο Νομός Καρδίτσας, ο οποίος   λειτούργησε έτσι μέχρι το 1909. Το 1909  καταργήθηκε  πάλικι έγινε ξανά Επαρχία του Νομού Τρικάλων  μέχρι το έτος 1944. Το έτος αυτό (1944) επί κατοχικής κυβέρνησης του στρατηγού Τσολάκογλου  (από τη Ρεντίνα Καρδίτσας),  δημιουργήθηκε  και πάλι ως Νομός Καρδίτσας.

      O Ελευθ. Βενιζέλος με  Β.Δ.  29-8-1912, Φ.Ε.Κ.  Α 261/1912 καταργεί  τους δήμους και τους περιορίζει μόνο στις πρωτεύουσες των Νομών, τις πόλεις και κωμοπόλεις πάνω από 5.000 κατοίκους. Έτσι συστάθηκαν οι Κοινότητες και το χωριό μας αναφέρεται ως  «Κοινότητα  Γελάνθης».  Στα χωριά άρχισαν να εκλέγονται  πρόεδροι και 5/μελή Κοινοτικά Συμβούλια με ψηφοφορία και μόνο  από τους άρρενες άνω των 21 ετών. Οι πρώτες Κοινοτικές εκλογές έγιναν  την 1-2-1914. Πρώτος πρόεδρος του χωριού μας εκλέχτηκε ο Γεώργιος Κ. Τσιούμας, υπηρέτησε ως πρόεδρος από το 1914 έως το 1916. Ο ίδιος διετέλεσε Γραμματοδιδάσκαλος στο 1/Θέσιο Δημ. Σχολ.  του χωριό μας κατά τα έτη 1888-1890. Οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά στις δημοτικές-κοινοτικές εκλογές της  11^ης Φεβρουαρίου 1934 και μόνο, όσες φυσικά είχαν συμπληρώσει το 30^ο έτος της ηλικίας και διέθεταν τουλάχιστον απολυτήριο του Δημοτικού Σχολείου.  Το  πολυπόθητο δικαίωμα ψήφου για τις βουλευτικές εκλογές απόκτησαν οι γυναίκες σύμφωνα με το Ν. 2159/1952 που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση  του Νικ. Πλαστήρα. Έτσι, οι πρώτες  βουλευτικές εκλογές που πήραν μέρος οι Ελληνίδες γυναίκες όλης της ελληνικής επικράτειας ήταν οι εθνικές βουλευτικές εκλογές  που έγιναν στις 19-2-1956.

ΠΡΟΕΔΡΟΙ  ΤΗΣ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ  ΓΕΛΑΝΘΗΣ, ΤΕΩΣ ΔΗΜΟΥ ΙΘΩΜΗΣ ΑΠΟ 1914 ΕΩΣ 1935 .

                                                                                                                                                                                                                                                            Ο παραπάνω πίνακας αντλήθηκε από το βιβλίο    «ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ», σελ 239.  Από τα στοιχεία αυτά φαίνεται πως κάθε πρόεδρος υπηρετούσε για ένα ή  δυο χρόνια.

                                                                                                                                                                        ΠΡΟΕΔΡΟΙ   ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ   ΓΕΛΑΝΘΗΣ   ΑΠΟ 1936  ΕΩΣ  1967.

       Για την περίοδο 1936 έως το 1950 δεν έχουμε επίσημα στοιχεία που να φανερώνουν τους προέδρους που υπηρέτησαν στην Κοινότητά μας. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα που συνέβησαν σπουδαία γεγονότα (δικτατορία του Ματαξά 1936, Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος, κατοχή και εμφύλιος πόλεμος) δεν έγιναν αυτοδιοικητικές εκλογές και οι πρόεδροι διορίζονταν από τις εκάστοτε αρχές. Μετά το 1934 οι πρώτες αυτοδιοικητικές εκλογές έγιναν στις 15-4-1951. Στην εφημερίδα ¨ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ¨ 23-5-1939, διαβάζουμε ότι: “την προηγούμενη Κυριακή στην Κοινότητα Γελάνθης παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία το θεατρικό έργο ¨Η ΓΚΟΛΦΩ¨ και  πρόεδρος ήταν ο Αθανάσιος Γεωργ. Γάκιας”. Επίσης, από προφορική παράδοση Γελανθιωτών, πληροφορούμαστε ότι, την Άνοιξη και  το Καλοκαίρι του έτους 1943  όταν στο νεκροταφείο του χωριού μας δόθηκε η μάχη μεταξύ των ανταρτών της Εθνικής Αντίστασης και των Γερμανών στρατιωτών, πρόεδρος ήταν ο Σταύρος Βασ. Γάκιας ο οποίος με την παρέμβασή του έσωσε το χωριό μας από τα αντίποινα των Γερμανών. Από το βιβλίο ¨ Όψεις της Ιστορίας και Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Νομού Καρδίτσας¨ του Δημητρίου Στάθη (Μέρος Ε΄) αντλήσαμε τις πληροφορίες ότι στην Κοινότητά μας κατά την  περίοδο 1936-1967, χωρίς αυτό να είναι απόλυτα βέβαιο, υπήρξαν οι παρακάτω Πρόεδροι:

1	ΑΝΔΡΕΟΥ  ΛΑΜΠΡΟΣ  ΣΤΕΦΑΝΟΣ	ΑΠΟ 1937 ΕΩΣ 1941
2	ΑΡΓΥΡΗΣ  ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ  ΙΩΑΝΝΗΣ.	ΑΠΟ 1955 ΕΩΣ  ΤΕΛΟΥΣ 1956
3	ΤΡΙΜΜΗΣ  ΘΩΜΑΣ  ΝΙΚΟΛΑΟΣ	ΑΠΟ  1957 ΕΩΣ ΤΕΛΟΥΣ 1957
4	ΓΚΟΥΜΑΣ  ΣΤΕΦΑΝΟΣ	ΟΛΟ ΤΟ 1958
5	ΚΟΥΤΕΛΑΣ   ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΙΩΑΝ.	1959 ΕΩΣ ΚΑΙ 1961
6	ΜΠΑΝΤΗΣ  ΧΡΗΣΤΟΣ  ΔΗΜ.	1962 ΕΩΣ 15-7-1964
7	ΑΓΝΩΣΤΟΣ	ΙΟΥΛΙΟΣ 1964 ΕΩΣ & ΙΟΥΝΙΟΣ 1965
8	ΓΕΩΡΓΟΥΛΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΒΑΣΙΛ.	ΙΟΥΛΙΟΣ 1965 ΕΩΣ ΚΑΙ ΜΑΪΟΣ 1967
9	Η προφορική παράδοση  Γελάνθης αναφέρει επίσης ότι, την δεκαετία του 1950, εκτός των παραπάνω υπήρξαν πρόεδροι και οι: ΣΠΥΡΟΣ ΑΡΧ. ΓΑΚΙΑΣ, ΚΑΙ ΘΩΜΑΣ ΓΕΩΡΓ. ΑΓΓΕΛΗΣ, ,

ΠΡΟΕΔΡΟΙ   ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ   ΓΕΛΑΝΘΗΣ   ΑΠΟ  1967  ΕΩΣ  1974

         Μας είναι γνωστό ότι, την 21η Απριλίου του έτους 1967, επικράτησε στη χώρα μας η δικτατορία των Συνταγματαρχών με κύριο πρωτεργάτη τον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Αμέσως με την επικράτηση της, διαλύθηκε ο κοινοβουλευτισμός και καθαιρέθηκαν όλοι οι εκλεγμένοι Δήμαρχοι και πρόεδροι Κοινοτήτων. Πρόεδρος στην Κοινότητά μας  ήταν τότε, ο Θανάσης Γεωργούλας ο οποίος και  καθαιρέθηκε από τη χούντα.  Καθ΄ όλη την επταετία της χούντας δεν έγιναν εκλογές σ΄ όλη την Ελλάδα. Οι δήμαρχοι και οι πρόεδροι των Κοινοτήτων διοριζόταν απ΄  αυτή. Στη Γελάνθη πρώτος διορισμένος πρόεδρος υπήρξε ο Κων/νος Αντ. Δραγούτσος από τον Ιούλιο του 1967 μέχρι περίπου και τον Μάρτιο του 1969. Μετά, πρόεδρος διορίστηκε ο Δημήτριος Νικ. Μακρυγιάννης, μέχρι και τον Σεπτέμβριο  του 1974. Με την πτώση της δικτατορίας, 24 Ιουλίου 1974, και την επαναφορά της Δημοκρατίας, επανήλθε ο κοινοβουλευτισμός και για έξι μήνες περίπου, από  τον Οκτώβριο του 1974  μέχρι τον Απρίλιο του 1975 που έγιναν κοινοτικές εκλογές, πρόεδρος σε κάθε Κοινότητα ανέλαβε ο αρχαιότερος δημόσιος υπάλληλος. Σ΄ αυτό το διάστημα Πρόεδρος της Κοινότητας Γελάνθης υπήρξε ο Δ/λος και Δ/ντής του Δημοτικού Σχολείου  Δημήτριος Αχιλλέα Κακκάβας από το Μουζάκι. Από τον Απρίλιο του 1974 και μέχρι το 1998 που δημιουργήθηκαν οι Δήμοι με το πρόγραμμα «Ιωάννης Καποδίστριας», στο χωριό μας έχουμε  τους παρακάτω προέδρους:

ΠΡΟΕΔΡΟΙ   ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ   ΓΕΛΑΝΘΗΣ   ΑΠΟ 1974  ΕΩΣ  1998.

1	ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ	ΑΠΟ 1975 ΕΩΣ 1978
2	ΤΣΙΟΥΜΑΣ ΘΩΜΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ	ΑΠΟ 1979 ΕΩΣ 1982
3	ΑΝΔΡΕΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ	ΑΠΟ 1983 ΕΩΣ 9ος 1985
4	ΣΔΡΑΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ	ΑΠΟ 10ος 1985 ΕΩΣ 1986
5	ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΝΙΚΟΛ	ΑΠΟ 1987 ΕΩΣ 5ος 1988
6	ΣΡΑΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ	ΑΠΟ 6ος 1988 ΕΩΣ 8ος 1989
7	ΤΡΙΜΜΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ	ΑΠΟ 9ος 1989 ΕΩΣ 1990
8	ΧΑΝΤΟΥΜΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ	ΑΠΟ 1991 ΕΩΣ 6ος 1992
9	ΓΚΟΥΜΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΘΩΜΑΣ	ΑΠΟ 7ος 1992 ΕΩΣ 1993
10	ΚΟΥΤΕΛΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ	ΤΟ 1994
11	ΤΡΙΜΜΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΘΩΜΑΣ	ΑΠΟ 1995 ΕΩΣ 1996
12	ΚΟΥΤΕΛΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ	ΤΟ 1997
13	ΜΠΑΝΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ	ΤΟ 1998

     Με το σχέδιο «Ιωάννης  Καποδίστριας», νόμος  2539/4-12-1997  ΦΕΚ 244/1997 δημιουργήθηκαν νέοι Δήμοι. Η κοινότητά μας μετονομάσθηκε σε  Δημοτικό Διαμέρισμα  Γελάνθης του Δήμου Μουζακίου. Οι πρώτες Δημοτικές εκλογές έγιναν το Φθινόπωρο του 1998 με τελευταίο πρόεδρο κοινότητας το Γεώργιο Απ. Μπαντή, και με νέο  εκλεγέντα πρόεδρο Δημοτικού Διαμερίσματος Γελάνθης το  Θωμά  Κων.  Κωστούλα ( Τομ Κάναντας).

 ΠΡΟΕΔΡΟΙ Δ.Δ. ΓΕΛΑΝΘΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ ΑΠΟ 1999 ΕΩΣ 2023.

	Γκούμας    Γεώργιος   Θωμάς	ΑΠΟ 2009 ΕΩΣ 2010	ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ
1	Κωστούλας    Θωμάς    Κων/νος	ΑΠΟ 1999 ΕΩΣ 2001	ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Δ.Δ
2	Κουτέλας   Στέφανος   Γεώργιος	2002	ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Δ.Δ
3	Τσιούμας   Χρήστος   Κων/νος	ΑΠΟ 2003 ΕΩΣ 2006	ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Δ.Δ
4	Τσιούμας   Χρήστος   Κων/νος	ΑΠΟ 2007 ΕΩΣ 2010	ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Δ.Δ
5	Τσιούμας   Χρήστος   Κων/νος	ΑΠΟ 2011 ΕΩΣ 2014	ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Δ
6	Τσιούμας   Χρήστος   Κων/νος	ΑΠΟ 2015 ΕΩΣ 2019	ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Δ.Δ
7	Χαντούμης Ευθύμιος Χρήστος	ΑΠΟ 9ο 2019 ΕΩΣ 17-1-2022	ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Δ Δ
8	Ανδρέου Χρήστος Απόστολος	ΑΠΟ 18-1-2022 ΕΩΣ 4-5-2023	ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Δ Δ
9	Γάκιας Αθανάσιος Στέφανος	ΑΠΟ 5-5-2023 ΕΩΣ	ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Δ Δ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ  ΓΕΛΑΝΘΗΣ  ΑΠΟ ΤΟ 1920 ΕΩΣ ΤΟ 1998.

1	ΓΚΕΚΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΡΗΣΤΟΥ	ΑΠΟ 1932 ή 33 ΕΩΣ MAΡΤ 1961	ΤΕΤΡΑΚΩΜΟ
2	ΜΑΛΛΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ (Δ/ΛΟΣ)	ΑΠΟ ΜΑΡΤ 1961 ΕΩΣ 9ος 1962	ΓΕΛΑΝΘΗ
3	ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΣΩΤΗΡ.	ΑΠΟ 1963 ΕΩΣ 9ος  1992	ΓΕΛΑΝΘΗ
4	ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΘΕΟΦ.	ΑΠΟ 1-1-93 ΕΩΣ 31-12-1998 και από 1-1-1999 Γραμματέας στο Δήμο Μουζακίου	ΓΕΛΑΝΘΗ

       Από το έτος 1912, που επί πρωθυπουργίας Ελευθερίου  Βενιζέλου καταργήθηκαν οι Δήμοι και δημιουργήθηκαν οι κοινότητες, και μέχρι το 1923, μας είναι άγνωστο ποιος ή ποιοι υπήρξαν Γραμματείς στην κοινότητά μας.   Ίσως, καθήκοντα Γραμματέα να ασκούσε τότε, ο εκάστοτε Πρόεδρος ή ο δάσκαλος του χωριού.

 1.    Ο Λεωνίδας Γκέκας  γεννήθηκε στις 10-10-1894 στο Τετράκωμο Άρτας.  Σε ηλικία 18 ετών  (1912) τελείωσε το Γυμνάσιο   στο Βουργαρέλι ή Άρτα. Είναι άγνωστο που και πότε τελείωσε τις σπουδές του ως Γραμματοδιδάσκαλος.  Πρωτοδιορίστηκε ως γραμματοδιδάσκαλος, άγνωστο σε ποιο σχολείο, το 1915. Από το 1917 έως το 1920 υπηρετεί ως Γραμματοδιδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο  Γελάνθης.

 Στις 10-2-1919 παντρεύεται την Τριανταφυλλιά Χα Ευαγγέλου Κ. Τρίμμη και αποκτά μαζί της το γιο του Απόστολο. Από την 1η Mαρτίου 1920 και περίπου μέχρι το 1932 υπηρετεί σε διάφορα σχολεία: Στο μικτό Δημ. Σχολ. Άνω Κρουσόβου Σερρών, στο μικτό Δημ. Σχολ. Βλοχού, ως υποδιδάσκαλος και συγχρόνως ασκεί καθήκοντα γραμματέα στην ίδια Κοινότητα, στο Δημ. Σχολ. Λαζαρίνας, ως υποδιδάσκαλος, αμειβόμενος από τους γονείς των μαθητών, στο μικτό Δημ. Σχολείο Μ. Καβησού Φερρών του Νομού Έβρου, ως δημοδιδάσκαλος και Δ/ντής. Κατά το σχολικό έτος 1930-1931 υπηρετεί ως δημοδιδάσκαλος στο τριτάξιο Μικτό Σχολείο Βουργαρελίου Άρτας απ΄ όπου και απομακρύνθηκε της υπηρεσίας (από τα καθήκοντα δασκάλου), λόγω σωματικής του ανικανότητας,  γύρω στα 1932 με 1933.

     Μετά την απομάκρυνσή  του επανέρχεται στη Γελάνθη όπου διορίζεται ως Γραμματέας  και Ληξίαρχος της Κοινότητας, γύρω στο 1933 με  1934.  Αυτό διαπιστώνεται από μια φωτογραφία με ημερομηνία το έτος 1934 όπου φωτογραφίζεται ο ίδιος ως Γραμματέας, μαζί με τον νέο Κοινοτικό Συμβούλιο μπροστά στο Κοινοτικό Γραφείο.

      Άσκησε τα καθήκοντα του Γραμματέα και του Ληξιάρχου με τον καλύτερο τρόπο. Οργάνωσε τέλεια το αρχείο της Κοινότητας. Συνέταξε το πρώτο Δημοτολόγιο Γελάνθης αναθέτοντας τη συγγραφή αυτού στον καλλιγράφο Σωτήρη Παν. Κόκκαλη. Ήταν πολύ καλός γνώστης του αντικειμένου,  συμβούλευε και βοηθούσε ευγενικά κάθε συνάδελφό του. Με τις ενέργειές του, γύρω στο 1957, εγκαταστάθηκε το πρώτο κοινοτικό τηλεφωνείο Γελάνθης και υπήρξε ο πρώτος τηλεφωνητής του.  Άνθρωπος  τίμιος, δίκαιος,  ευγενικός, εξυπηρετικός, γνώστης πολλών πραγμάτων ενέπνεε το σεβασμό όλων των χωριανών. Σ΄ αυτόν κατέφευγαν όλοι οι χωριανοί για την επίλυση κάθε  προβλήματός τους π.χ.  υγείας, κτηματικών διαφορών, διαζυγίου, σύνταξης διαθήκης  ή συμβολαίου και γενικά για κάθε μικρό ή μεγάλο  πρόβλημά τους . Βοηθούσε και καθοδηγούσε μικρούς και μεγάλους, άνδρες και γυναίκες με  σύνεση και  δικαιοσύνη. Σ΄ όλη του τη ζωή δεν αδίκησε κανέναν, δεν απέκτησε εχθρούς παρά μόνο καλούς φίλους και πολλούς κουμπάρους. Ήταν άνθρωπος της δουλειάς, της ανάπτυξης και της προόδου.

  Πρώτος εκείνος έδωσε στο χωριό το παράδειγμα καλλιέργειας οπωροφόρων δένδρων με τη δημιουργία πρώτα αμυγδαλεώνα,  περιβολιού  και ύστερα αχλαδώνα με την γνωστή ποικιλία «κρυστάλι». Το έτος 1953-54  έκανε  τις πρώτες συστηματικές εγκαταστάσεις «ορνιθώνα» τις οποίες αργότερα μετέτρεψε σε «κονικλοτροφείο».

      Εργάστηκε ως Γραμματέας και  Ληξίαρχος μέχρι το Μάρτιο του 1961 οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Απεβίωσε στις 30-11-1965.  Κάθε χωριανός είχε και έχει να πει και μια καλή κουβέντα γι αυτόν,  για τον χαρακτήρα του και τις καλές του πράξεις.

         2.  Μετά τη συνταξιοδότηση του Λεων. Γκέκα και μέχρι το Μάρτιο μήνα του 1962, υπηρέτησε ως προσωρινός Γραμματέας της Κοινότητας ο δάσκαλος του χωριού  μας Γρηγόρης Μάλλιος.

      3.  Ο Θεοφάνης Σωτ. Κόκκαλης γεννήθηκε, το έτος 1937, στη Γελάνθη όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο.

        Συνέχισε τις σπουδές του στο Μικτό Γυμνάσιο Μουζακίου απ΄ όπου και αποφοίτησε γύρω στο 1957.  Παντρεύτηκε τη Χρυσάνθη Ανωπούλου και απέκτησε τα παιδιά Σωτήρη και Χαρίκλεια. Μετά τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις διορίστηκε, κατόπιν εξετάσεων, Γραμματέας της Κοινότητας  τον Οκτώβριο του 1962. Συγχρόνως  ασκούσε  καθήκοντα ληξιάρχου και ανταποκριτού Ο.Γ.Α. Με την εργατικότητα, την αφοσίωσή του στη δουλειά του, το μεγάλο ενδιαφέρον που επέδειξε  και  την καλή συνεργασία που είχε με όλους τους προέδρους και κατοίκους του χωριού, εκτέλεσε κι αυτός άριστα, τα καθήκοντά του.  Έτσι συνετέλεσε, με τον καλύτερο τρόπο, στην ανάπτυξη και στην πρόοδο του χωριού.  Η προσφορά του αυτή διήρκεσε  τριάντα χρόνια περίπου, μέχρι το Σεπτέμβριο του 1992 οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.  Υπήρξε συγχρόνως και σπουδαίος ποδοσφαιριστής  παίζοντας μπάλα στην ομάδα Τρικάλων Α΄ Εθνικής κατηγορίας. Μαζί με τα αδέλφια του, τον μεγαλύτερό του αείμνηστο Τάσο και τον μικρότερο Παύλο, και  το ταλέντο του δεινού ποδοσφαιριστή,  έκανε το χωριό μας ξακουστό όχι μόνο στα περίχωρα και τη Θεσσαλία αλλά και σ΄ όλη την Ελλάδα.

     Ο Ευάγγελος Θεοφ. Καλαμπόκας  γεννήθηκε στη Γελάνθη όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Συνέχισε τις σπουδές του στο Μικτό Λύκειο Μουζακίου απ΄ όπου και αποφοίτησε.  Παντρεύτηκε την Αναστασία Σερίφη και απέκτησε τα παιδιά Θεοφάνη και Νικόλαο. Μετά τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις διορίστηκε, κατόπιν εξετάσεων, Γραμματέας της Κοινότητας  την 1-1-1993.  Άσκησε τα καθήκοντα του Γραμματέα  της Κοινότητας  Γελάνθης, ληξιάρχου και ανταποκριτού Ο.Γ.Α  με ενδιαφέρον, ζήλο και αφοσίωση μέχρι στις 31-12-1998 οπότε, με το σχέδιο «ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ», καταργήθηκαν οι κοινότητες και δημιουργήθηκαν οι Δήμοι.                 Μετατάχθηκε στο Δήμο Μουζακίου όπου υπάγεται και το χωριό μας, και υπηρετεί εκεί ως Δημοτικός υπάλληλος ασκώντας συγχρόνως και καθήκοντα Γραμματέα του ήδη Δημοτικού Διαμερίσματος Γελάνθης. Σαν κάτοικοι Γελάνθης είμαστε τυχεροί και υπερήφανοι που στο χωριό μας υπηρέτησαν οι τρεις αυτοί γραμματείς και πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους κατά τον καλύτερο τρόπο συμβάλλοντας φυσικά στην εύρυθμη λειτουργία της Κοινότητάς μας, στην ανάπτυξή της και στην πρόοδό της.  Ως απλός Γελανθιώτης,  συγχαίρω και  ευχαριστώ θερμά τους δυο επιζώντες Θεοφάνη Κόκκαλη και Ευάγγελο Καλαμπόκα, στον δε αείμνηστο Λεων. Γκέκα ας είναι αιωνία η μνήμη του.

ΚΛΗΤΗΡΕΣ

       Στην όλη εύρυθμη λειτουργία της Κοινότητας συνέβαλαν όσο ήταν δυνατόν και οι τελάληδες  (κήρυκες). Οι λέξεις “TELLAL KAI DELLAL” έχουν ρίζα τουρκική και Αραβική, αντίστοιχα, και σημαίνουν αυτός που ανακοινώνει τα νέα (μαντάτα). Στο χωριό μας δυο τελάληδες είναι γνωστοί που ο καθένας άφησε και τη δική του ιστορία, ο Γεώργιος Κων. Τρίμμης (Κατσάνος) και ο Απόστολος Βαϊου Αγγέλης γνωστός σε όλους τους χωριανούς ως «Τόλιο Βάϊος».

    Γενικά, ο τελάλης-κήρυκας έκανε τις  ανακοινώσεις συνήθως τις βραδινές ώρες όταν δηλαδή επέστρεφαν από τις δουλειές τους όλοι οι χωρικοί και σπάνια κατά τη διάρκεια της ημέρας εκτός εάν συνέβαινε κάποιο σπουδαίο έκτακτο γεγονός. Η ανακοίνωση, για να ακούουν όλοι οι χωριανοί,  επαναλαμβανόταν τρεις και τέσσερες φορές σε διάφορα μέρη του χωριού (δυο στον κάτω μαχαλά και δυο στον πάνω). Έτσι ο τελάλης έφτιαχνε χωνί με τις παλάμες των χεριών του και ειδοποιούσε-ενημέρωνε τους κατοίκους, όπως π.χ. για: προσωπική εργασία, για διάνοιξη αυλακιών άρδευσης κήπων ή χωραφιών, κλοπή ή χάσιμο κάποιου ζώου, ερχομό του δεσπότη, νομάρχη ή κάποιου σημαίνοντος προσώπου, σημαίνοντα γεγονότα και ανακοινώσεις που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της κοινότητας, του σχολείου και της εκκλησίας καθώς και τη διεξαγωγή δημοπρασιών των κοινοτικών, εκκλησιαστικών και σχολικών αγροκτημάτων. Με τη χαρακτηριστική βροντερή και καθαρή φωνή του ξεκινούσε τα μαντάτα με τη συνηθισμένη φράση όπως: «Ακούσατεεεεεε…. Ακούσατεεεεε…. Χωριανοίιιιιιιι…… αύριο θα γίνει προσωπική εργασία να φτιάξουμε το δρόμο στον πέρα μαχαλά που είναι το σπίτι του παπά, οι άνδρες να έχουν μαζί τους ένα λιζγάρι και κασμά και οι γυναίκες φτιάρια και τσαπιάααα…» Όταν γινόταν κάποια δημοπρασία για νοίκιασμα κοινοτικού χωραφιού και όλα ήταν έτοιμα, φώναζε δυνατά: «αρχίζει η δημοπρασία του χωραφιού στις Λωρίδες», «ο Γ. Μ. δίνει για ενοίκιο 300 δραχμές το στρέμμα,  έχει άλλος κύριοι;» μετά μετρούσε «1,2,3 έχει άλλος κύριοι;» και εάν δεν εμφανιζόταν άλλος πλειοδότης φώναζε: «η δημοπρασία έληξε με τελευταίο πλειοδότη τον Χ. Κ.»

     Η προφορική παράδοση φέρει το Γιώργο Τρίμμη να είναι τελάλης-κήρυκας της Κοινότητάς μας πριν από τον πόλεμο του 1940. Ασκούσε τα καθήκοντα μόνο τού τελάλη ανακοινώνοντας στους χωριανούς ανακοινώσεις που αφορούσαν την κοινότητα και σπάνια μαντάτα που αφορούσαν κάποιο συγχωριανό. Η αμοιβή του από την πλευρά της κοινότητας ήταν σχεδόν μηδαμινή, από τους ιδιώτες δε, ήταν κάποιο κέρασμα λουκουμιού, καφέ ή και τσίπουρου. Ο αείμνηστος μπαρμπα-Γιώργος Κατσάνος εγκατέλειψε το τελαλήκι του γύρω στο 1958 οπότε τα καθήκοντα του τελάλη ανέλαβε ο Απόστολος Βάϊου Αγγέλης.

Ο Απόστολος Αγγέλης προσελήφθηκε από την Κοινότητα ως κοινοτικός υπάλληλος-Κλητήρας με ένα πενιχρό μισθό. Το πρώτο χρονικό διάστημα της υπηρεσίας του εκτελούσε άψογα τα καθήκοντα του κήρυκα-τελάλη και τούτο διότι τον βοηθούσε πάρα πολύ η βροντερή και καθαρή φωνή του. Ύστερα από λίγα  χρόνια ήρθε η πρόοδος, η τεχνολογία και οι μικροφωνικές συσκευές που είχαν σαν αποτέλεσμα το επάγγελμα του τελάλη σιγά-σιγά να μαραζώσει και η φωνή του να αντικατασταθεί από το μεγάφωνο. Η φωνή του όμως καθώς και του αείμνηστου Γεωργίου Τρίμμη θα αντηχεί στεντόρεια σε όλο το χωριό όπως τότε, τον παλιό καιρό. Στη συνέχεια, στον Απ. Αγγέλη ανατέθηκαν και άλλα καθήκοντα όπως π.χ. Να βάζει μπροστά την πομώνα στο παλιό πρώτο υδραγωγείο του χωριού, να καθαρίζει το υδραγωγείο, να  επιδίδει τις κλήσεις, να μεταφέρει κοινοτικά έγγραφα σε διάφορες υπηρεσίες και οτιδήποτε άλλο του ανέθετε να εκτελέσει ο Γραμματέας και ο Πρόεδρος της Κοινότητας. Οι σχέσεις και η συνεργασία με τους Προϊσταμένους του ήταν άριστες. Έμπειρος σε πάρα πολλά θέματα και πάντα με σωστές ιδέες επηρέαζε ακόμη και το κοινοτικό συμβούλιο να λαμβάνει αποφάσεις σύμφωνα με τις δικές του ιδέες. Τέλος συνταξιοδοτήθηκε από την υπηρεσία κατά τον Ιούλιο μήνα του 1982. Εργατικός, αγνός, τίμιος και δίκαιος, ασχολήθηκε και με πάρα πολλές άλλες δραστηριότητες με σκοπό πάντα την ανάπτυξη και το καλό του χωριού μας. Ως εκκλησιαστικός επίτροπος που υπηρέτησε επί σειρά ετών, από το 1970 μέχρι το 1975, συνετέλεσε τα μέγιστα στην ανέγερση του Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου. Άνθρωπος πολυσχιδής, της υπομονής και επιμονής συνέβαλε ποικιλοτρόπως στη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και στην αναβίωση των παραδόσεών μας.

                                                                                                                                                                                                                                                           Τις απόκριες, με δικά του έξοδα, πολλές φορές διέθετε όλο το μισθό του, κατασκεύαζε διάφορα τροχοφόρα ομοιώματα-κούκλες και τα εξέθετε στις πλατείες των γειτονικών χωριών.  Άλλοτε, πάλι τις απόκριες,  μεταμφιεζόταν σε αρκούδα και αναβίωνε το έθιμο του αρκουδιάρη και ως εκ τούτο μερικοί χωριανοί μας του κόλλησαν το προσωνύμιο «ο αρκουδιάρης».

                                                                                                                                                                          Πρωτοστάτησε στα περίχωρα όπου την πρωτοχρονιά, ντυμένος με τη στολή του Άη-Βασίλη, τη σακούλα στην πλάτη του και με έλκηθρο το καροτσίνι, το έσερνε το γαϊδουράκι του αντί ο τάρανδος, γύριζε από χωριό σε χωριό και μοίραζε ζαχαρωτά και σοκολάτες σε όλα τα παιδιά που έτρεχαν να δουν από κοντά έναν αληθινό Αη-βασίλη. Αληθινός Άη-Βασίλης, ο αείμνηστος Απόστολος Αγγέλης άφησε τη δική του ιστορία στο χωριό μας και σε όλους εμάς τους νεότερους που είχαμε την τύχη να ζήσουμε μαζί του.  Όλοι οι χωριανοί  θα τον  θυμόμαστε πάντα με αγάπη και όμορφα συναισθήματα.  Ας είναι αιωνία η μνήμη του!!!